У шундай деди: “Онамнинг қорнидан яланғоч тушгандим, дунёдан ҳам яланғоч кетаман. Ҳамма нарсамни Худо берган эди, Худонинг Ўзи олиб қўйди. Эгамнинг номига ҳамду санолар бўлсин!”
Ҳамма нарсани Эгамиз Ўз мақсади билан яратган, ҳатто фосиқларнинг ҳам қисматини белгилаб қўйган.
Мана, ҳамма кўриб билсин, Буларни Мен, Эгангиз, Ўз қўлим билан қилганимни улар тушунсин. Мен, Исроил халқининг Муқаддас Худоси, Буларни яратганимни улар англаб етсин.”
Хўш, шаҳарда бурғу чалинса, ким саросимага тушмайди?! Эгамизнинг иродасисиз ҳеч бир кулфат шаҳарга келмайди.