Карвонлар бу ирмоқларни қидириб, Йўлларидан адашиб кетадилар. Юриб–юриб, чўлда ҳалок бўладилар.
Ишончли маслаҳатчиларни тилдан қолдиради, Оқсоқолларни эса идрокидан маҳрум қилади.
Худо такаббур шаҳзодаларни бўйсундириб олади, Ер юзи шоҳларини қўрқувга солади.
Эгамиз аслзодаларни хор қилди, Йўлсиз саҳрода уларни саргардон қилди. Зулм, кулфат, ғамдан Уларнинг сони камайди, Улар қашшоқлашди.