Ybraýym oňa şeýle ýüzlendi: «Seniň öňüňde tozdur kül kimin bolsam-da, men Sen Taňrym bilen gepleşmäge ýürek edýän.
Egnime jul tikindim, başymy toza sokdum.
bütin adamzat heläk bolar, ynsanlar ýene topraga öwrülerler.
Munuň üçin özümi ýigrenip, başymdan gumdur kül sowrup toba edýärin».
Çuň batgalyga batyp barýaryn, aýagymy diremäge hiç ýer ýok. Çuň suwlara girdim, siller meni girdabyna gaplady.
Halas et, men batgalyga batmaýyn; meni ýigrenýänlerden, suwlaryň çuňlugyndan halas bolaýyn.