Шул вакыттан алып Гайсә:– Тәүбә итегез! Күкләр Патшалыгы якынлашты! – дип игълан итеп йѳрде.
Мѳхтәрәм Тәүфил!Күпләр безнең арабызда булып үткән вакыйгалар турында язарга алындылар. Алар ул вакыйгаларны баштан ук үз күзләре белән күрүче Сүз хезмәтчеләре булган кешеләр безгә хәбәр иткәнчә яздылар.
Аллаһы борынгы заманда пәйгамбәрләр аша ата-бабаларыбызга күп мәртәбәләр һәм күп тѳрле сѳйләде.
Алай булгач, Аллаһы Улын аяк астына салып таптаган, Аллаһы килешүенең аны изгеләндергән канын нәҗес дип санаучы, мәрхәмәт Рухын кимсетүче кеше ни дәрәҗәдә каты җәзага лаек соң?
Баштан ук булган, без ишеткән, үз күзләребез белән күргән, күзәткән һәм кулларыбыз белән кагылган нәрсә – тормыш Сүзе хакында язабыз.