Мунда арив ийисли отланы тютетеген алтын ер ва уьстюне алтын тышлангъан сыйлы сандыкъ бар эди. Сыйлы сандыкъны ичинде манна тёгюлген алтын савут, Гьарунну бутакъ йиберген асасы ва уьстюне Аллагьны буйрукълары оюлуп язылгъан такъта ташлар бар эди.
Баш тахдан таба кёк кёкюреп, яшмын яшнап, гючлю сеслер эшитиле эди. Тахны алдында янагъан етти ялын бар эди. Олар Аллагьны етти ругьу эди.
Сонг малайик, савутну алып, къурбанлыкъны салагъан ерни уьстюндеги ялынны тёгюп, ону толтурду ва ер юзюне багъып ташлады. Шо заман дюньяда кёк кёкюреп, яшмын яшнап, ерлер тербенип гетди.
Биринчи малайик сюр чалды – ерге къан булан къатышгъан буз ва от ташланды. Ерни уьчден бир пайы, тереклени уьчден бир пайы ва гьар тюрлю яшыл отлар яллады.
Сонг ибадатханадан бирдагъы бир малайик чыгъып, булутну уьстюнде Олтургъангъа гючлю тавуш булан: – Орагъынгны йибер ва ормагъа башла, неге тюгюл оракъны заманы гелди ва дюнья тюшюмюн къайтармагъа заман етишди, – деп къычырды.
Шо заман булутну уьстюнде Олтургъан орагъын дюньягъа ташлады ва дюнья тюшюмю къайтарылды.
Сонг кёклердеги ибадатханадан къолунда итти орагъы булангъы бирдагъы бир малайик чыкъды.
Сонг мен къарап, кёклердеги шагьатлыкъ этеген чатырны – кёклердеги ибадатхананы ачылгъанын гёрдюм.
Шо заман яшмынлар яшнады, кёклер кёкюреди ва ерлер тербенди. Инсанлар яралгъанлы ер юзюнде булай гючлю ер тербенив бир заманда да болмагъандыр.
Кёклерден таба инсанланы уьстюне гьариси къыркъ килолар гелеген кёп уллу буз явду. Бу балагь учун инсанлар Аллагьгъа налат бердилер, неге тюгюл зор уллу балагь гелген эди.