Амма сени Сардыда опуракъларын дамгъаламагъан адамларынг да бар. Олар Мени булан бирге акъ гийимлер гийип юрюжеклер, неге тюгюл олар шолай болмагъа лайыкълыдыр.
Сонг Къозу алтынчы мюгьюрню тайдырагъанны гёрдюм. Шо заман бирден гючлю кюйде ер тербенди, гюнеш, къылдан тохулгъан къап йимик, къаралып гетди, ай буса къандай къызарып къалды.
Гючлю тавуш булан малайик: – Аллагьдан къоркъугъуз ва Огъар макътав этигиз! Неге тюгюл де, Ону дуваныны сагьаты гелди. Кёк булан ерни, денгизлер булан сув булакъланы Яратгъангъа сужда этигиз, – деп айтды.
Оьзлер тарыгъан аврувлары ва яралары учун олар кёклердеги Аллагьгъа налат бердилер, амма этген ишлери саялы товба этмедилер.
Шо заман яшмынлар яшнады, кёклер кёкюреди ва ерлер тербенди. Инсанлар яралгъанлы ер юзюнде булай гючлю ер тербенив бир заманда да болмагъандыр.