Книга От Матфея Cтих 5 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

От Матфея Новый Завет

Ветхий Завет

Бытие

Псалтирь

Притчи

Новый Завет

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Откровение

← Предыдущая

От Матфея

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Иса тавдан тюшгенде, Ону арты булан кёп халкъ бара.

Яман гён аврувлу бир адам, Огъар ювукълашып, тизден туруп: – Я Раббим! Эгер сюйсенг, Сен мени сав этип болажакъ эдинг, – деп ялбара.

Иса, къолун узатып, авруйгъан адамгъа тийип: – Сюемен, сав бол, – дей. Шоссагьатына ону авруву тайып къала.

Сонг Иса огъар: – Вёре, биревге де айтмассан, барып дин къуллукъчугъа гёрюн. Аврувдан тазалангъанынг саялы, Муса буюргъан кюйде къурбан эт. Къурбан этгенинг сени къолай болгъанынга шагьатлыкъ этежек, – дей.

Иса Капернагьумгъа гиргенде, юз асгерни башчысы гелип, Огъар:

Параллельные места

От Иоанна 4:46

От Иоанна 4:47

Гьали буса Иса Галилеяны Кана деген юртуна бирдагъы керен геле. Мунда О сувну чагъыргъа айландыргъан болгъан. Мунда бир пачаны къуллукъчусу болгъан. Ону уланы Капернагьумда авруп ята болгъан. Исаны Ягьудеядан Галилеягъа гелгенин эшитип, бу адам Ону янына бара. Капернагьумгъа гелип, оьзюню авруп оьле турагъан уланын сав этсин деп, Огъар ялбара.

– Я Раббим! Мени бир къулум авруп ятгъан, тербенип болмай, кёп азап чегип тура, – дей.

Иса огъар: – Мен гелип ону сав этермен, – дей.

Амма юз асгерни башчысы огъар булай дей: – Я Раббим! Сен мени уьюме гирмеклигинге мен лайыкълы тюгюлмен. Тек Сен бир сёз сёйлесенг, мени къулум сав болуп къалажакъ эди.

Мен де оьзюмню гьакимимни табилигиндеги бир адамман, мени табилигимде де асгерлер бар. Бирине: «Гет!» – деймен – гете, башгъасына: «Гел!» – деймен – геле, къулума да: «Муну эт!» – деймен – эте.

Бу сёзлени эшитгенде, Иса огъар тамашалыкъ этип, Оьзюню арты булан гелеген халкъгъа булай дей: – Гертисин сёйлеймен сизге: гьатта Исрайылда да Мен бу къадар уллу имангъа къаршы болмадым.

Сизге айтаман: гюнтувушдан да, гюнбатышдан да бир хыйлылар гележеклер. Аллагь гьакимлик этеген ерге гелип, тепсини айланасында Ибрагьим де, Исгьакъ да, Якъуб да булан бирче олтуражакълар.

Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмеге герекли болгъанлар буса тыш янгъа, къарангылыкъгъа ташланажакъ. Онда йылав-яс болажакъ, тишлер къыжыражакъ.

Сонг Иса юз асгерни башчысына: – Уьюнге къайт, сагъа иманынга гёре болсун, – дей. Шоссагьат ону къулу да сав болуп къала.

Петерни уьюне гелгенде, Иса ону къайнанасы иссиликден авруп ятгъанны гёре.

Иса къатынны къолуна тийгендокъ, ону иссилиги тайып къала. Сонг къатын да туруп, Огъар тепси къура.

Ахшам болгъанда, Исаны янына бир хыйлы жинли гишилени гелтирелер. О сёз булан жинлени къувалай ва бары да авруйгъанланы сав эте.

«О зайыплыкъларыбызны тайдырды, аврувларыбызны алды», – деп Ешая пайхаммар айтгъан сёзлер яшавгъа шолай чыгъа.

Айланасына кёп халкъ жыйылгъанын гёрюп, Иса якъчыларына кёлню бириси ягъына юзюп чыкъмакъны буюра.

Шо заман бир дин алим гелип, Огъар: – Устазым! Сен къайда барсанг да, мен Сени артынг булан гележекмен, – дей.

Иса огъар: – Тюлкюлени инлери, кёкде учагъан къушланы уялары сама бар. Мени, Инсанны Уланыны, буса башымны сыйындырмагъа ерим де ёкъ, – дей.

Якъчыларындан бир башгъасы Огъар: – Я Раббим! Бир алдын уьйге барып, атамны гёмюп гелмеге изну бер, – дей.

Иса да огъар: – Гел! Мени артыма тюш! Оьлюлени оьзлер оьлюлер гёмсюнлер, – дей.

Иса къайыкъгъа мине. Арты булан якъчылары да минелер.

Бирден кёл бек гьалекленип гете, гьатта къайыкъны толкъунлар батдырып къойма аз къала. Иса буса юхлап тура.

Якъчылары гелип, Ону уятып: – Я Раббибиз! Бизин къутгъар, бата турабыз! – дейлер.

Иса олагъа: – Гьей имандан языкълар, мунча неге къоркъасыз? – дей. Сонг туруп, елни ва кёлню гьалекленгенин токътата. Бир шыплыкъ болуп къала.

Якъчылары буса: – Еллер де, кёл де Оьзюне таби болагъан Бу Кимдир? – деп гьайранлыкъ этелер.

Иса Галилея кёлню бириси ягъасында ерлешген гадаренлилени топурагъына гелген заманда Ону къабурлардан чыкъгъан эки жинли адам къаршылай. Олар о даражада бек къутургъан болгъан чы, гьатта шо ёлдан бирев де юрюп болмай болгъан.

Олар: – Гьей Аллагьны Уланы, бизден не сюесен? Мунда бизге белгиленген болжалдан алда азап берме гелгенмисен? – деп къычыралар.

Олардан бираз ариде отлайгъан бир уллу донгуз сирив болгъан.

Жинлер Исагъа: – Бизин къувалай бусанг, шо сиривдеги донгузланы ичлерине гирме сама изну бер! – деп тилейлер.

Иса олагъа: – Барыгъыз! – дей. Жинлер де, адамлардан чыгъып, донгузланы ичлерине гирелер. Шонда савлай донгуз сирив, чабып йиберип, учурумдан таба кёлге тюшюп, сувгъа батып къала.

Донгуз сакълагъанлар буса, шагьаргъа къачып, донгузлагъа ва жинли адамлагъа болгъан бары да затны хабарлайлар.

Шо заман Исаны къаршыламагъа бютюн шагьар чыгъа. Ону гёрюп, Огъар оьзлени ерлеринден ариде турсун деп тилей.

← Предыдущая

От Матфея

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Выбор основного перевода