Шо гюнлерде Ягьия пайхаммар арагъа чыгъып, Ягьудеяны дангылында булай сёйлемеге башлай:
– Товба этигиз! Аллагь сизге гьакимлик этежек заман ювукълаша тура!
Ягьияны гьакъында Ешая пайхаммар айтгъан сёз муна шудур: Дангылда биревню гючлю сеси эшитиле: Раббибизге ёл гьазирлегиз! Огъар ёлланы тюз этигиз!
Ягьияны тюе юнден этилген опурагъы, белинде къайыш белбаву болгъан. Ону ашы къыр бал ва ченгертки болгъан.
Ону янына Ерусалимден, бютюн Ягьудеядан ва Ёрдан оьзенни айлана якъларындан адамлар гелелер.
Адамлар гюнагьларына мюкюр болалар. Ягьия да оланы, Ёрдан оьзенде сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшура.
Ягьия, сувгъа чомуп, оьзлени Аллагьгъа тапшурсун деп янына гелеген бир хыйлы фарисейлени ва саддукейлени гёргенде, олагъа булай дей: – Гьей йыланны наслулары! Аллагьны болажакъ жазасындан къутуларсыз деп сизге ким буварды?
Сиз гертиден де товба этгенигизни гёрсетеген кюйде яшагъыз.
Оьзюгюзге янгыз: «Атабыз Ибрагьимдир», – деп айтмакълыкъ таманлыкъ эте деп ойлашмагъыз. Неге тюгюл де, сизге айтаман: Аллагь Ибрагьимге бу ташлардан авлетлер яратмагъа да бола.
Аллагь балтаны тереклеге тюзлеп тура. Яхшы емиш бермейген гьар-бир терек гесилип, отгъа ташланыр.
Товба этгенигизни белгиси гьисапда мен сизин, сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшураман, амма менден де къудратлысы гележек. Мен Ону багъынчагъына да гелмеймен. О сизин Аллагьны Ругьуна ва отгъа чомажакъ.
Иннырын тазаламакъ, будайын жыйып, беженине тёкмек учун, Ону къолунда кюреги бар, къувугъун буса сёнмежек отда яндыражакъ.
Шо заман Ягьия Оьзюн сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурсун деп, Галилеядан Ёрдан оьзенге ону янына Иса да геле.
Ягьия: – Сен мени сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурмагъа герек эдинг, Сен буса мени яныма Оьзюнг гелгенсен! – деп сёйлеп, Ону токътатмагъа сюе.
Иса огъар булай жавап бере: – Гьали къой, шолай болсун. Аллагь бизден сюеген затны шолай этербиз. Шо заман Ягьия Огъар рази бола.
Иса сувдан чыгъып гелегенде, кёклер ачылып, Аллагьны Ругьу гёгюрчюндей бир гёрюнюшде уьстюне багъып тюшюп гелегенин гёре ва
кёкден: – Бу Мени сююмлю Уланымдыр. О Мени къуванчымдыр! – деген бир сес чалына.
Ягьияны, адамланы сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурмагъа ихтияры къайдан эди – Аллагьдан эдими яда инсанлардан эдими? Олар бир-бири булан эришмеге башлай: – Эгер: «Аллагьдан эди», – десек, шо заман О: «Неге дагъы сиз огъар инанмадыгъыз?» – деп соражакъ.
Сувгъа чомуп, Ягьия оьзлени Аллагьгъа тапшурсун деп, ону янына ясакъ жыйывчулар гелелер. Олар Ягьиягъа: – Устаз, биз не этейик? – деп сорайлар.
– Сиз тийишлисинден артыкъ ясакъ талап этмегиз, – деп жавап бере Ягьия олагъа.
Исагъа тынглагъан бары да халкъ, гьатта ясакъчылар да, Аллагьны ёлу адилли экенине мюкюрлюк этген. Неге тюгюл де, сувгъа чомуп, Ягьия оьзлени Аллагьгъа тапшурсун деп, олар ону янына гелелер.
Фарисейлер ва дин алимлер буса Ягьия, сувгъа чомуп, оьзлени Аллагьгъа тапшурмагъанына гёре, Ону ёлун гери уралар.