Книга От Матфея Cтих 11 | Параллельные места

Башгъалары да: «О Илияс пайхаммардыр», – дей. Бирлери де: «О бырынгъы пайхаммарлар йимик бир пайхаммардыр», – дей. Сонг да Мен бугюн, тангала ва бирисигюн ёлумну узатма герекмен, неге тюгюл пайхаммар Ерусалимден тышда оьлтюрюлмеге болмай. Иса этген бу аламатны гёргенде, адамлар: «Бу Адам дюньягъа гелме герекли герти Пайхаммар!» – деп сёйлемеге башлайлар. Халкъны ичинден бирлери бу сёзлени эшитгенде: – Бу Адам – гертиден де пайхаммар, – дейлер. Муса булай айтгъан: «Бизин Рабби Аллагьыбыз халкъыгъызны арасындан сизге мени йимик бир пайхаммар йибережек. О сизге айтагъан бары да затлагъа таби болмагъа герексиз.

Иса, ибадатханагъа гирип, ондагъы сатывчуланы ва алывчуланы къуваламагъа башлай. О акъча алышдырагъанланы такъчаларын ва гёгюрчюн сатагъанланы шанжалларын авдара.

Олагъа: – Сыйлы Язывларда: «Мени уьюм дуа этеген уьйдюр», – деп язылгъан, сиз буса ону талавурчуланы уясына айландыргъансыз! – дей.

Ибадатханада Исаны янына сокъурлар ва акъсакълар гелелер. Иса оланы сав эте.

О этген гьайран ишлени ва ибадатханада: «Давутну Наслусуна гьосанна!» – деп къычырагъан яшланы гёргенде, баш дин къуллукъчулар ва дин алимлер къазапланалар.

Олар Исагъа: – Булар не сёйлейгенни эшитемисен? – деп сорайлар. Иса да олагъа: – Эшитемен. Сиз бир заманда да Сыйлы Язывларда: «Сабийлени де, эмчек ичеген нарысталаны да авзу булан Сен Оьзюнге алгъыш гьазир этдинг», – деп язылгъанны охумагъанмысыз? – дей.

Иса, оланы къоюп, Ерусалимден къыргъа, Байтаниягъа гетип, онда гече къала.

Эртенине шагьаргъа къайтып барагъанда, Иса ач болуп, ашамагъа сюе.

Ёл ягъада бир инжир терекни гёрюп, ону ягъына бара. Терекде япыракълардан къайры бир зат да тапмай. Сонг терекге: – Энниден сонг сени дагъы емишинг болмасын! – дей. Инжир терек шоссагьат къуруп къала.

Шону гёрюп, якъчылары тамаша болалар. – Инжир терек шоссагьат нечик къуруп къалды? – деп сорайлар олар.

Иса буса олагъа булай жавап бере: – Гертисин сёйлеймен сизге: эгер иманыгъыз болуп, шекликге тюшмесегиз, янгыз бу инжир терекге болгъанны тюгюл, бу тавгъа: «Гётерилип, денгизге атыл!» – деп айтсагъыз, шо да болажакъ.

Иман да булан дуа эте туруп не зат тилесегиз де, алажакъсыз.

Иса, ибадатханагъа гелип, Аллагьны каламын англатып турагъан заманда, баш дин къуллукъчулар ва тамазалар Ону янына гелип: – Бу ишлени Сен кимден ихтияр булан этесен? Сагъа олай ихтиярны ким берген? – деп сорайлар.