Инжир терек сизге бир дарс болуп къалсын: ону бутакълары йымышап япыракълар чыгъарагъан заманда, яй ювукълашгъанны билерсиз.
Шолай сиз де бары да бу затланы гёргенде, Инсанны Уланы ювукъда экенни, етип геле турагъанны билигиз.
Иса олагъа булай бир масал айта: – Биревню юзюм бавунда орнатылгъан бир инжир тереги болгъан. О гелип, ондан емиш излей, тек тапмай.
Сонг барып юзюмчюге айта: «Бу инжир терекден емиш излеп гелегеним ва тапмайгъаным муна бу уьчюнчю йыл. Гесип ташла муну. Бу негьакъ ерни елеп не эте?»
Бавчу огъар: «Бийим! Муну бу йыл да къоюп къарайыкъ, мен ону айланасын къазып ва покълукъ тёгюп кюйлермен,
къарайыкъ, гелеген йыл емиш бермесми экен. Эгер бермесе, гесерсен», – деп жавап бере.
Амма бу топуракъда янгыз чёп отлар ва тегенеклер оьсе буса, шо бир затгъа да ярамас. Огъар налат бермеге тийишли ва о яллап ёкъ болар.