Книга От Матфея Cтих 22 | Параллельные места

Иса ондан къайтып гелегенде, Ону арты булан эки сокъур адам юрюй. Олар: – Гьей Давутну Наслусу Иса, бизге бир рагьму эт! – деп къычыралар. Назаретли Иса онда экенин эшитип, о: – Гьей Давутну Наслусу Иса! Магъа бир рагьму эт! – деп къычыра. Сокъур иннемей турсун деп, бир хыйлылар огъар къайнашалар. О буса: – Давутну Уланы! Магъа бир рагьму эт! – деп бирден-бир бек къычыра. Шо заман сокъур: – Гьей Давутну Наслусу Иса! Магъа бир рагьму эт! – деп къычыра. Алда барагъанлар ону сёйлеме къоймай токътатмагъа къарайлар. Сокъур буса: – Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт! – деп бирден-бир бек къычыра.

Иса огъар гьеч бир сёз де жавап бермей. Якъчылары, ону янына гелип: – Шо къатынгъа гет деп айт. Къычыра туруп, артыбыздан айрылмай чы, – деп тилейлер.

– Мен янгыз адашгъан къойлагъа ошагъан исрайыл халкъны янына йиберилгенмен, – деп жавап бере О.

Къатын буса, ювугъуна гелип: – Я Раббим! Магъа бир кёмек эт! – деп, Ону алдында къапланып ята.

– Яшланы ашын алып, итлеге бермек тюз тюгюл, – деп жавап бере Иса.

– Я Раббим! Итлер де есилерини тепсисинден тюшген аш увакъланы ашай чы, – дей къатын.

Шо заман Иса огъар: – Гьей къатын! Сени иманынг уллу. Сагъа сен сюеген кюйде болсун дагъы, – деп жавап бере. Шоссагьатына ону къызы сав болуп къала.

Ондан чыгъып, Иса Галилея кёлню ягъасына геле. Тавгъа чыгъып, онда олтура.

Ону янына бир кёп халкъ геле. Халкъ акъсакъланы, сокъурланы, тилсизлени, сакъатланы, хыйлы оьзгелени де алып геле. Оланы Исаны алдында ятдырып салалар. Иса да оланы сав эте.

Тилсизлени сёйлейгенин, сакъатланы сав болгъанын, акъсакъланы юрюйгенин, сокъурланы гёрегенин гёрген заманда, халкъ гьайранлыкъ этип къала ва Исрайылны Аллагьына алгъыш эте.

Иса, якъчыларын янына чакъырып, олагъа булай дей: – Адамлагъа языкъсынаман. Мени янымда турагъаны муна уьч гюн бола, олагъа ашама зат ёкъ. Ёлда гьалсыз болмасын деп, ач кюйде йибермеге де сюймеймен.

Якъчылары Огъар: – Бу къадар халкъны тойдурмагъа чакъы ашны бирев де ёкъ ерден къайдан табайыкъ? – деп сорайлар.

– Сизин нече экмегигиз бар? – деп сорай Иса олагъа. – Етти экмегибиз де, бираз балыгъыбыз да бар, – деп жавап берелер олар.