Книга От Матфея Cтих 14 | Параллельные места

Адаршай сизин гьалыгъызгъа! «Ким ибадатхананы атын тутуп ант этсе, ант саналмас, ким ибадатханадагъы алтынны атын тутуп ант этсе, оьз антын кютме герекли болур», – деп сёйлейген гьей сокъур башчылар! Сюйрюжибин ичигизге гетип къалмасын деп, сюзюп ичеген, тюени буса савлай ютагъан, гьей сокъур башчылар! Иса олагъа булай бир масал айта: – Сокъур сокъурну башын тутуп юрюп болурму? Экевю де чунгургъа тюшюп гетмесми? Ону янында болгъан фарисейлер бу сёзлени эшитгенде, Огъар: – Бизин де Сен сокъурлар деп гьисап этемисен? – дейлер. Сокъурланы башын тутуп юрюмеге ва къарангылыкъдагъылар учун ярыкъ болмагъа боламан деп инанасандыр.

– Бизге бу масалны маънасын англат, – дей Петер Огъар.

Иса булай дей: – Гертилей де, сиз шону гьали де англамаймысыз?

Инсанны авзундан таба гиреген бары да зат, къарнына барып, сонг ондан таба къыргъа чыгъагъанны да англамаймысыз?

Инсанны мурдар этеген ону авзундан, юрегинден чыгъагъан сёзлеридир.

Неге тюгюл де, инсанны юрегинден чыгъагъан яман хыяллар оьлтюрювге, зинагъа, пасатлыкъгъа, уругъа, ялгъан шагьатлыкъгъа, капир сёзлени айтывгъа гелтире.

Инсанны мурдар этеген затлар шолардыр. Жувулмагъан къоллар булан ашамакъ инсанны мурдар этмес.

Иса ондан Сур булан Сайдан якълагъа чыгъып гете.

Шо ерлерде яшап турагъан гьананлы бир къатын, Ону янына гелип: – Я Раббим, гьей Сен Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт. Къызым жинли болуп, бек азап чегип тура, – деп ялбарып тилей.

Иса огъар гьеч бир сёз де жавап бермей. Якъчылары, ону янына гелип: – Шо къатынгъа гет деп айт. Къычыра туруп, артыбыздан айрылмай чы, – деп тилейлер.

– Мен янгыз адашгъан къойлагъа ошагъан исрайыл халкъны янына йиберилгенмен, – деп жавап бере О.

Къатын буса, ювугъуна гелип: – Я Раббим! Магъа бир кёмек эт! – деп, Ону алдында къапланып ята.

– Яшланы ашын алып, итлеге бермек тюз тюгюл, – деп жавап бере Иса.