Книга От Матфея Cтих 2 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

От Матфея Новый Завет

Ветхий Завет

Бытие

Псалтирь

Притчи

Новый Завет

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Откровение

← Предыдущая

От Матфея

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Шо заман Ерусалимден бир-бир фарисейлер ва дин алимлер Исаны янына гелип:

– Сени якъчыларынг ата-бабаларыбызны адатларын неге бузалар? Аш ашайгъанда къолларын жувмайлар, – дейлер.

Параллельные места

От Матфея 1:22

От Луки 11:38

Булар барысы да Раббибизни пайхаммардан таба айтгъан булай сёзлери яшавгъа чыкъсын учун болгъан гьакъ зат: Ашны алдында Иса къолларын жувмагъанын гёрюп, фарисей бек тамаша бола.

Иса олагъа булай жавап бере: – Сиз де оьзюгюзню адатларыгъыз саялы Аллагьны буйругъун неге бузасыз?

Аллагь: «Атанга да, ананга да гьюрмет эт» ва: «Атасына яда анасына яман сёйлейген адам оьлюмге тарылма герек», – деп буюргъан.

Сиз буса атасына яда анасына: «Менден кёмек къаравулламагъыз. Мен сизге берме болагъан чакъы затымны Аллагьгъа къурбан этип бергенмен», – деп айтма ярай дейсиз.

Атасына яда анасына гьюрмет этмесе де ярай деп айтасыз. Шолайлыкъда, адатыгъыз саялы Аллагьны буйругъун оьзюгюз бузасыз.

Гьей экиюзлюлер! Ешая пайхаммар сизин гьакъыгъыздан алданокъ не яхшы айтгъан дагъы:

Бу халкъ Магъа авзу булан гьюрмет эте, амма оланы юреклери Менден йыракъда.

Олар этеген ибадат негьакъ: олар Мени насигьатларыма тюгюл, инсанлар ойлашып чыгъаргъан насигьатлагъа уьйрете.

Янына халкъны чакъырып, Иса булай дей: – Тынглагъыз, англама да къарагъыз:

инсанны мурдар этеген авзуна гиреген зат тюгюл, ону мурдар этеген авзундан чыгъагъан сёзлеридир.

Шо заман, якъчылары гелип, Огъар: – Сени сёзлерингни эшитгенде, фарисейлени хатири къалгъанны билемисен? – деп сорайлар.

– Кёклердеги Атам орнатмагъан гьар-бир оьсюмлюк тамуру булан чыгъарылып алынажакъ.

Оланы къоюгъуз! Олар сокъурланы башын тутгъан сокъурлар. Эгер сокъурну башын сокъур тутса, экевю де чунгургъа тюшюп гетер, – деп жавап бере Иса.

– Бизге бу масалны маънасын англат, – дей Петер Огъар.

Иса булай дей: – Гертилей де, сиз шону гьали де англамаймысыз?

Инсанны авзундан таба гиреген бары да зат, къарнына барып, сонг ондан таба къыргъа чыгъагъанны да англамаймысыз?

Инсанны мурдар этеген ону авзундан, юрегинден чыгъагъан сёзлеридир.

Неге тюгюл де, инсанны юрегинден чыгъагъан яман хыяллар оьлтюрювге, зинагъа, пасатлыкъгъа, уругъа, ялгъан шагьатлыкъгъа, капир сёзлени айтывгъа гелтире.

Инсанны мурдар этеген затлар шолардыр. Жувулмагъан къоллар булан ашамакъ инсанны мурдар этмес.

Иса ондан Сур булан Сайдан якълагъа чыгъып гете.

Шо ерлерде яшап турагъан гьананлы бир къатын, Ону янына гелип: – Я Раббим, гьей Сен Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт. Къызым жинли болуп, бек азап чегип тура, – деп ялбарып тилей.

Иса огъар гьеч бир сёз де жавап бермей. Якъчылары, ону янына гелип: – Шо къатынгъа гет деп айт. Къычыра туруп, артыбыздан айрылмай чы, – деп тилейлер.

– Мен янгыз адашгъан къойлагъа ошагъан исрайыл халкъны янына йиберилгенмен, – деп жавап бере О.

Къатын буса, ювугъуна гелип: – Я Раббим! Магъа бир кёмек эт! – деп, Ону алдында къапланып ята.

– Яшланы ашын алып, итлеге бермек тюз тюгюл, – деп жавап бере Иса.

– Я Раббим! Итлер де есилерини тепсисинден тюшген аш увакъланы ашай чы, – дей къатын.

Шо заман Иса огъар: – Гьей къатын! Сени иманынг уллу. Сагъа сен сюеген кюйде болсун дагъы, – деп жавап бере. Шоссагьатына ону къызы сав болуп къала.

Ондан чыгъып, Иса Галилея кёлню ягъасына геле. Тавгъа чыгъып, онда олтура.

Ону янына бир кёп халкъ геле. Халкъ акъсакъланы, сокъурланы, тилсизлени, сакъатланы, хыйлы оьзгелени де алып геле. Оланы Исаны алдында ятдырып салалар. Иса да оланы сав эте.

Тилсизлени сёйлейгенин, сакъатланы сав болгъанын, акъсакъланы юрюйгенин, сокъурланы гёрегенин гёрген заманда, халкъ гьайранлыкъ этип къала ва Исрайылны Аллагьына алгъыш эте.

Иса, якъчыларын янына чакъырып, олагъа булай дей: – Адамлагъа языкъсынаман. Мени янымда турагъаны муна уьч гюн бола, олагъа ашама зат ёкъ. Ёлда гьалсыз болмасын деп, ач кюйде йибермеге де сюймеймен.

Якъчылары Огъар: – Бу къадар халкъны тойдурмагъа чакъы ашны бирев де ёкъ ерден къайдан табайыкъ? – деп сорайлар.

– Сизин нече экмегигиз бар? – деп сорай Иса олагъа. – Етти экмегибиз де, бираз балыгъыбыз да бар, – деп жавап берелер олар.

Шо заман Иса халкъгъа ерде олтурсун деп буюра.

Етти экмекни де, балыкъны да алып, бир башлап шюкюр дуа эте, сонг сындырып якъчыларына бере, олар да халкъгъа пайлайлар.

Барысы да ашап тоялар. Артыкъ къалгъан гесеклени жыйып, етти земгилни толтуралар.

Ашайгъанлар буса, къатынлардан да, яшлардан да къайры, дёрт минг адам болгъан.

Халкъны ёлгъа салгъандан сонг, къайыкъгъа да минип, Иса Магъдала якълагъа чыгъып гете.

← Предыдущая

От Матфея

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Выбор основного перевода