Амма Иса олагъа: – Мени Атам даим ишлей, Мен де ишлеймен, – деп жавап бере.
Атасы Уланын сюе. Оьзю этеген бары да затларын да Огъар гёрсете. Атасы Огъар булардан да уллуларын гёрсетежек. Шо заман сиз тамаша болажакъсыз.
– Гюнде он эки сагьат болмаймы? Гюндюз юрюйген адам сюрюнмей, неге тюгюл о бу дюньяны ярыгъын гёре.
Иса олагъа булай дей: – Гьали де бир нечакъы заман нюр сизин булан болуп туражакъ. Сизин къарангылыкъ къуршамасын учун, сизин булан нюр бар чакъы заман юрюп туругъуз. Къарангылыкъда юрюйген адам къайда барагъанын билмей.
Гече оьте тура, гюн буса ювукълашып геле. Гелигиз, къарангылыкъны ишлерин къоюп, нюрню савутларын тагъайыкъ.
Гелигиз, гюндюзгю ярыкъда яшамагъа лайыкълы болагъан кюйде яшайыкъ. Артыкъ кеп чегивлер ва ичкичилик булан машгъул болмайыкъ, зина этмейик ва пасат юрюмейик, бир-бирибиз булан эришмейик ва гюнчюлюк этмейик.
Сиз барыгъыз да ярыкъны ва гюндюзню уланларысыз. Бизин гече яда къарангылыкъ булан гьеч бир байлавлугъубуз ёкъ.
Шогъар гёре, кёплер йимик, юхлап турмайыкъ. Айыкъ кюйде ва гьазир болуп туругъуз.
Юхлайгъанлар гечелер юхлайлар, ичип эсирегенлер де гечелер ичелер.
Биз гюндюзнюкилербиз, шо саялы, гелигиз, айыкъ кюйде турайыкъ, уьстюбюзге, гюбе гиегенде йимик, сюювню ва иманны гиейик, башыбызгъа да, темир башлыгъын гиегенде йимик, къутгъарылажагъыбызны умутун гиейик.