Фарисейлер шону гёрюп, Огъар: – Гёремисен, Сени якъчыларынг сонгугюн гьарам затны этелер, – дейлер.
Бу адам, гече Исаны янына гелип, Огъар: – Устаз, биз Сени Аллагь Оьзюню ёлун гёрсетмек учун йибергенин билебиз. Неге тюгюл де, Аллагь оьзюне кёмек этмеген гиши Сен гёрсетеген аламатланы гёрсетип болмас эди, – дей.
Ягьудилени башчылары буса Исаны гьызарламагъа башлайлар, неге тюгюл бу ишлени барын да О сонгугюн этген болгъан.
– Эгер дюнья сизин гёрюп ярамай буса, билип къоюгъуз, о сизден алда Мени гёрюп ярамай эди.
Шолайлыкъда, халкъны арасында Ону гьакъында эришивлюклер тувулуна.
Аллагь гюнагь ишлер этгенлеге тынгламайгъанны биз билебиз. Аллагь Оьзюнден къоркъуп ва Оьзю айтгъанны этип юрюйгенлеге тынглай.
Эгер Бу Адам Аллагьдан йиберилип гелмеген эди буса, О гьеч бир зат да этип болмас эди, – деп жавап бере.
Бу сёзлерден сонг ягьудилени арасында дагъы да эришивлюклер башлана.