Раббибиз муъминлеге багъып къарап турар, оланы агь урувуна да тынглап турар.
Эгер де юрегимде гюнагь сакълап тургъан бусам, эшитмес эди Раббим мени.
Раббибиз намуссузлардан арекдедир, гьалал адамланы дуаларын буса къабул этер.
Аллагь къанунгъа тынгламагъа сюймейгенлени дуасын да гёрюп ярамас.
О гьар миллетни арасындан Оьзюнден къоркъагъанланы ва гьакъ ишлер этегенлени къабул эте.
Жинлени къувалайгъан бир-бир ягьудилер, бир ерден бир ерге юрюп барып, жинли адамланы уьстюнде Раббибиз Исаны атын айтмагъа къарайлар. Олар: – Павел оьзюню гьакъында айтагъан Исаны аты булан сизге бу адамдан чыгъыгъыз деп буйрукъ этемен, – деп сёйлейлер.
Скева деген бир ягьуди баш дин къуллукъчуну етти уланы да шолай эте.
Амма жин бир керен олагъа: – Мен Исаны билемен, Павелни де таныйман, сиз кимлерсиз? – деп сорай.
Жинли адам атылып тура, етти де уланны уьстюне атылып, оланы токъалай. Уьстюндеги опуракъларын да къоюп, олар ялангъач, яралангъан гьалында къачып уьйден къыргъа чыгъалар.