Неге тюгюл де, жанымны ахыратда къоймассан Сен ва Сени иманлынгны къабурда чиримеге къоймассан.
Иса олагъа булай жавап бере: – Сиз не Сыйлы Язывланы, не Аллагьны къудратын билмейгенигиз саялы янгылышасыз.
Оьзюню даражасына етишмек учун, Месигь бары да бу азапланы чекмеге герек тюгюлмю эди дагъы? – деп сорай.
Иса олагъа Мусадан башлап бары да пайхаммарлагъа ерли Сыйлы Язывларда Оьзюню гьакъында язылгъан затланы англата.
Олагъа булай дей: – Онда Месигь азап чекме герек болажакъ ва уьчюнчю гюн оьлюмден тирилежек,
Исаны тирилтип, Аллагь Ону оьлюмню азапларындан къутгъарды, неге тюгюл О оьлюмню къолунда къалмагъа болмай эди.
Исаны гьакъында Давут булай деген: Раббибизни гьар заман гёз алдымда гёре эдим. О мени онг ягъымда, мен шо саялы къоркъмайман.
Шогъар гёре юрегим къувана ва тилим шат сёзлер сёйлей, гьатта чархым да умут булан яшажакъ.
Неге тюгюл де, Сен мени жанымны оьлюлени арасында къоймассан ва Сагъа тапшурулгъан къулунгну къабурда чиримеге къоймассан.
Яшавну ёлларын магъа Сен уьйретдинг, Оьзюнгню барлыгъынг булан магъа сююнч бережексен.
Къардашлар! Уллу атабыз Давутну гьакъындан сизге ачыкъдан айтмагъа боламан: о оьлген ва гёмюлген, ону къабуру да бугюнге ерли бизин алдыбызда сакъланып тура.
Амма Давут пайхаммар болгъан, о оьзюню тахыны уьстюне наслусундан биревню олтуртажагъына Аллагь сёз бергенни биле болгъан.
Месигьни тирилежегин алданокъ билип, Давут булай деген: О оьлюлени арасында къалмагъан ва ону къаркъарасы къабурда чиримеген.
Аллагь Исаны тирилтген, биз барыбыз да шогъар шагьатбыз.
О гёмюлдю, уьчюнчю гюн буса, Сыйлы Язывларда язылгъан кюйде, тирилди.