Гертисин сёйлеймен сизге: сиз яс этип йылажакъсыз, дюнья буса сююнежек. Сиз пашман болажакъсыз, амма сизин пашманлыгъыгъыз сююнчге айланажакъ.
Сиз де шолай гьали пашмансыз. Амма Мен дагъы да къайтып сизин гёрежекмен, сизин юреклеригиз сююнчден толажакъ. Сизин шо сююнчюгюзню сизден бирев де чыгъарып алып болмас.
Буса да къаравуллардан бири итти сюнгюсюн чанчып, Исаны къабургъасын теше. Шоссагьат Ондан къан булан сув агъыла.
Башгъа якъчылары огъар: – Биз Раббибизни гёрдюк, – дейлер. – Эгер Ону къолларында мыхлардан къалгъан яраланы гёрмесем, мых яралагъа бармакъларым булан тийип къарамасам, Ону къабургъасына къолларымны къаплап къарамасам, инанмасман, – дей Тома олагъа.
Сонг Томагъа булай дей: – Бармагъынгны мунда узат! Мени къолларыма къара. Къолунгну бери бер, къабургъама тийип де къара! Шекли болма, иман сал!