Сююнч Хабаргъа иман салып, сувгъа чомдурулуп, Аллагьгъа тапшурулгъанлар къутгъарылажакълар. Иман салмайгъанлагъа буса дуван этилежек.
Сиз Исаны гёрмесегиз де, Ону сюесиз. Сиз Ону гёрмеге болмасагъыз да, Огъар иман саласыз. Сиз айтып болмас даражадагъы ва артыкъ макътавлу сююнч булан къуванасыз, неге тюгюл де иманыгъызны мурады болгъан къутгъарылывугъузгъа етише турасыз.
Гьеч бир умут ёкъ буса да, Ибрагьим Аллагьгъа умут этип, иман салды. Шо саялы о: «Сени наслуларынг гьисапсыз кёп болажакъ», – деп Сыйлы Язывларда язылгъан кюйде, кёп халкъланы атасы болду.
Юз йылына ювукълашса да, къаркъарасыны гьеч къудраты къалмагъанын ва Сара да яш тапмакъ учун бек къарт болгъанны англаса да, ону иманы осаллашмады.
Аллагьны ваъдасына о гьеч шеклик этмеди, иманыны яхшылыгъындан дагъы да гючленди ва Аллагьгъа макътав этди.
Дюньяда биз гёрегенибизге гёре тюгюл, иманыбызгъа гёре яшайбыз.
Пачаны къазапланывундан къоркъмай, иманыны яхшылыгъындан о Мисриден чыкъды. О Гёрюнмейгенни гёреген адам йимик къатты эди чи дагъы.