Раббибиз Аллагь ердеги хумдан адамны яратгъан, ону бурнуна яшав береген тынышны уьфюрген, адам жанлы зат болуп къалгъан.
Бу сёзлени Иса Оьзюне иман салагъанлагъа гележек Аллагьны Ругьуну гьакъында айта. О заман адамлагъа Аллагьны Ругьу берилмеген болгъан, Иса да Аллагьны макътавлугъуна гётерилип битмеген болгъан.
танглангъан элчилерине Аллагьны Ругьундан таба буйрукълар берип, О кёкге алынгъан гюнге ерли болгъан бары да затны язгъан эдим.
Ягьия пайхаммар сизин, сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшургъан. Амма бир нече гюнден сонг Аллагь сизин ваъда этген Оьзюню Ругьуна чомажакъ».
Аллагь сизге Оьзюню Ругьун берген заманда, шо Ругьну къудратын алажакъсыз. Ерусалимде, бютюн Ягьудеяда ва Самарияда, гьатта дюньяны инг йыракъ ерлеринде де Мени гьакъымда шагьатлыкъ этежексиз, – деп жавап бере.
Олар бары да Аллагьны Ругьундан толуп, башгъа-башгъа тиллерде сёйлемеге башлай. Олагъа шолай гьюнерни Аллагьны Ругьу бере.
Сыйлы Язывларда булай язылгъан: «Биринчи инсан болгъан Адам яшайгъан жан болду». Ахырынчы Адам буса яшав береген бир Ругь болду.