Абессалом бұған тағы мынаны да қосатын: «Шіркін, мені елге төреші етіп тағайындаса ғой! Сонда арыз-шағымы не даулы ісі бар кез келген адам маған келе алар еді. Ал мен оның ісін әділдікпен шешкен болар едім!»
Үрейім ұшып, тым абыржыған едім,«Күллі жандар өтірікші!» деп түңілдім.
Осылай тіршілік әлемінде ешқашанЖаратқанның көз алдына бара алмаймын,Һәм адамдарды бұ дүниеде тұратынЕнді қайтып еш көрмеймін деп ойладым.
Өмірім қойшының қосындай жиылады,Біржола өзімнен тартылып алынады.Сонда ғұмырым менің шиыршықталады,Әрі тоқылған матадай қиылады,Ымырт жабыла ол тез аяқталады.
Су ағыны асып кетті сонда басымнан,Мен: «Құрыдым енді!» деп түңіліп ойлағам.
Мені тұңғиыққа, терең теңіздіңТүбіне Сен лақтырған едің,Айналам түгел тек ағыстар болған,Соққылап қарқынды толқындарыңныңБарлығы да өтті мына басымнан.