Біздің дүниеге келгеніміз кеше ғана, ештеңе білмейміз ғой. Жер бетіндегі өміріміз көлеңкедей өткінші.
Пенденің өмірі қып-қысқа, соның өзі де әбден мазасыз.
Адам гүл секілді өсіп шығып, солып қалады, өткінші көлеңкедей болған жерінде қала алмайды.
Күндерім түтіндей лезде жоғалады,Сүйектерім от шоғындай маздап жанады.
Ғайып болар көлеңкедеймін кешкі,Шегірткедей жау қағып жібереді мені.