Жәбір көрген жандарды құтқарасың,Бірақ менменді байқап, құлатасың.
Өзгені құпия жамандайтынды жоямын,Паң көзді, өркөкірекке төзе алмаймын.
Құтқара көрші мені, уа, Жаратқан,Айлалы тіл мен өтірікші ауыздан.
Жалған тіл Жаратқанға жиренішті,Ақиқатты айтатын Оған сүйкімді.
Көздері сондай асқақ, тәкаппар,Кірпіктерін жоғары көтереді олар.
Сендер қолдарыңды жайып Маған сиынғанда назар аудармаймын. Қаншама көп мінажат етсеңдер де, Мен құлақ салмаймын. Себебі қолдарың жазықсыз адамдардың қанымен былғанған.
Қолдарың зұлымдық жасап, қан төгіп арамданды. Ауыздарыңнан өтірік пен жамандық толассыз шыға береді.
Аяқтары жамандыққа алып ұшып, жазықсыз қан төгуге асығады. Олардың ой-ниеттері арам, жүрген жерлерін қиратып, күл-талқандарын шығарады.