Тахана хьан бІаьргашна гуш ма ду, эццахь йолчу хьеха чохь Везачу Эло хьо сан кара схьавелла хилар. Соьга, хьо ве бохуш, хьехарш деш берш а бара хьуна. Амма аса, хьох къинхетам беш, элира: „Аса сайн олахочунна тІе куьг хьур дац, хІунда аьлча иза Везачу Эло къобалвинарг ву“.
Цо кхин а тІетуьйхира: «Муьлхачу бахьанина ваьлла сан эла шен лай волчунна тІаьхьа? ХІун даьлла соьгара? Стенна бехке ву со?
Вукху дийнахь Іуьйранна Дауд самаваьлча, цуьнан Делера дерг гуш волчу Гада-пайхамаре Везачу Элан дош кхечира.
Со нийсачу некъа тІера галваьллехь, сан бІаьргаша сан дог вонна тІе дерзийнехь, сан куьйгаш хьарамчу хІумано бехдинехь, –