Әммә Ғайса, уларҙың уйҙарын белеп, ҡулы ҡороған кешегә: – Уртаға тороп баҫ! – тигән. Теге кеше тороп баҫҡан.
Ғайса, уларҙың уйын белеп, бер баланы Үҙенең эргәһенә баҫтырған да:
Әммә Ул, бар кешене белеп торғанлыҡтан, уларға ышанманы.
Кемдең дә булһа берәйһе тураһында һөйләүенә Уның ихтыяжы булманы. Кеше күңелендә ни барлығын Ул Үҙе белә ине.
Әммә һеҙҙең арағыҙҙа иман тотмағандар ҙа бар, – тине. Ул кемдең Уға ышанмауын һәм кемдең хыянат итәсәген тәүҙән үк белә ине.