Тўфон мени ғарқ қилмасин, Тубсиз сувлар мени ютмасин, Қабр менга оғзин очмасин.
Менга бўлган содиқ севгинг ғоят буюкдир, Ўликлар диёридан жонимни қутқаргансан.
Душманлар мени таъқиб қилган, Менинг танамни тупроққа қорган, Азалда оламдан ўтганлар каби, Мени зулматда яшашга мажбур қилар.
Мажбур қилди мени зимистонда яшашга, Ўхшаб қолдим мен анча олдин ўлган одамга!