Ҳеч ким қайтиб келмайдиган зулмат юртига, Тим қоронғи ерга боришимдан олдин озгина қувонай.
Тун ярмидаги зулматдай қоронғи бўлган юртга кетаман. Қоп–қоронғи ҳеч бир тартиб бўлмаган бир жойга, Ҳатто нури ҳам зулмат бўлган ерга кетаман, ахир!»”
Ажойиботларингга, эй Эгам, самолар ҳамду сано айтсин, Муқаддас малаклар Сенинг садоқатингни куйласин.
Ҳаёт бўлганлар ҳеч бўлмаса ўлишларини биладилар, марҳумлар эса ҳеч нарсани билмайдилар. Марҳумлар учун ҳеч қандай мукофот йўқ, вақти келиб ҳеч ким уларни ёдга ҳам олмайди.