Эй Худойимиз! Сен Ўзинг уларни жазола, чунки бизга ҳужум қилган бу улкан лашкарга биз қаршилик қилишга ожизмиз. Нима қилишни биз билмаймиз, Сендан келадиган ёрдамга кўз тутиб турибмиз.”
Унинг ўғлига таъзим қилинг, Бўлмаса У ғазабланади, Йўлингизда йўқ бўлиб кетасиз, Унинг ғазаби тез аланга олади. Нақадар бахтлидир Унда паноҳ топганлар!
Эгамизда мен паноҳ топаман, Қандай қилиб сиз менга: “Қуш каби учиб кетгин тоғларга”, дейсиз?
Нигоҳим доимо Эгам томондадир, У оёқларимни тузоқдан халос қилади.
Мендан юз ўгирмагин, Ғазаб ила мен, Ўз қулингдан воз кечмагин, Мададкорим Сен бўлгансан–ку, эй Эгам. Рад этма, тарк айлама мени, эй нажоткорим Худо!
Эй самоларда тахт қурган Худо! Кўзларимни Сенга тикаман.
Эй Эгамиз Худо! Бизга шафқатингни кўрсатгин дея, Биз Сендан умид қиламиз. Хўжайини қўлига қараган Қулларнинг кўзлари каби, Бекасининг қўлига қараган Чўри қизнинг кўзлари каби, Кўзларимиз Сенга қадалган.