Чунки улар илм–маърифатдан нафратландилар, Эгамиздан қўрқишни рад этдилар.
Маслаҳатларимни, ўгитларимни қабул қилмадилар.
Шунинг учун ўз қилмишларининг мевасини еб, пушаймон бўлиб қоладилар.
Нодонлар йўлдан адашиб ўз жонига ўзлари зомин бўлади, ақлсизларнинг беғамлиги ўзларини ҳалок қилади.