Книга Ҳикматлар Cтих 11 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Ҳикматлар Eski Ahd

Eski Ahd

Ибтидо

Чиқиш

Левилар

Саҳрода

Қонунлар

Ёшуа

Ҳакамлар

Рут

1 Шоҳлар

2 Шоҳлар

3 Шоҳлар

4 Шоҳлар

1 Солномалар

2 Солномалар

Эзра

Нахимиё

Эстер

Аюб

Забур

Ҳикматлар

Воиз

Қўшиқ

Ишаё

Еремиё

Марсия

Ҳизқиёл

Дониёр

Хўшея

Йўэл

Амос

Ободиё

Юнус

Михо

Нохум

Хабаққуқ

Зафаниё

Хаггей

Закариё

Малаки

Yangi Ahd

Матто

Марк

Луқо

Юҳанно

Ҳаворийлар

Ёқуб

1 Бутрус

2 Бутрус

1 Юҳанно

2 Юҳанно

3 Юҳанно

Яҳудо

Римликлар

1 Коринфликлар

2 Коринфликлар

Галатияликлар

Эфесликлар

Филиппиликлар

Колосаликлар

1 Салоникаликлар

2 Салоникаликлар

1 Тимўтий

2 Тимўтий

Титус

Филимўн

Ибронийлар

Ваҳий

← Предыдущая

Ҳикматлар

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Насиҳатни севган илм–маърифатни севади, танбеҳдан нафратланадиган эса аҳмоқдир.

Яхши одам Эгамизнинг марҳаматига сазовор бўлади, нияти бузуқни эса У жазога ҳукм этади.

Инсон ёвузлик билан камол топмайди, солиҳ ҳеч қачон ўрнидан қўзғатилмайди.

Яхши хотин эрининг бошидаги тожидир, эрини уялтирадиган хотин бошга балодир.

Солиҳнинг фикри–зикри — адолат, фосиқнинг маслаҳати эса ёлғондир.

Фосиқнинг сўзи қонга ташна, тўғрининг тили эса қутқаради.

Фосиқ ҳалокатга учраб йўқ бўлади, солиҳнинг уйи эса мустаҳкам туради.

Инсонни ақл–идрокига қараб улуғлайдилар, эгри одам эса нафратга дучор бўлади.

Ўзини катта тутиб нонга зор бўлгандан кўра, оддий бўлиб хизматкор бўлиш яхшироқ.

Солиҳ ҳайвонга ҳам меҳрибонлик қилади, фосиқнинг раҳмдиллиги ҳам золимликдир.

Ерга ишлов берган тўйиб нон ейди, бекор нарсани кўзлаган эса ақлсиздир.

Параллельные места

Ҳакамлар 9:4

Ҳикматлар 28:19

Шакам беклари унга Баал–Берит уйидаги етмиш бўлак кумушни бердилар. Абумалек эса бу кумушга ярамас одамларни ёллади. Ўз ерига ишлов берганнинг нони мўл бўлади, орзу–хаёлларга берилган эса қашшоқликка учрайди.

Фосиқ ёвузлик тўрига илинтирай дейди, солиҳнинг илдизи яшнайди.

Фосиқ ўз тилидан илинади, солиҳ эса ғамдан фориғ бўлади.

Одам сўзлари туфайли яхши нарсага эришади, меҳнати уни тақдирлайди.

Нодон ўз йўлини тўғри деб ўйлайди, доно эса маслаҳатга қулоқ солади.

Нодон ғазабини дарҳол билдиради, ақли расо эса ҳақоратланганини беркитади.

Тўғри гапирадиган ҳақиқатни айтади, сохта гувоҳ ёлғон гапиради.

Ўйламасдан айтилган сўз қиличдай жароҳатлайди, дононинг гаплари эса шифо беради.

Ростгўй лаблар абадийдир, ёлғон тил эса бир лаҳзаликдир.

Ёмон ният қиладиганнинг юрагида ёлғон, тинчлик ўрнатувчининг юрагида эса қувонч бор.

Солиҳга ҳеч қандай зарар тегмайди, фосиқ эса ғам–ғуссадан қутулмайди.

Ёлғончи тил Эгамизга жирканч, тўғрилик билан иш қиладиганлар эса Унинг севинчидир.

Ақлли билимини кўз–кўз қилмайди, нодон ўз нодонлигини ошкор қилади.