Сўзларинг мен учун нақадар мазалидир, Асалдан ҳам ширин туюлар оғзимга.
Айтган ҳар бир сўзингга ташна эдим. Сўзларингдан шодланар эдим, Сўзларинг дилимга қувонч бағишлар эди. Зеро, мен Сенга тегишлиман, Эй Парвардигори Олам — Эгамиз.
Сен эса, эй инсон, бу исёнкор халққа ўхшама. Оғзингни оч. Мен сенга берадиган нарсани егин.
Қарасам, мен томон бир қўл чўзилди. Қўлда бир ўрама қоғоз бор эди.