Сувлар остидаги ўликлар диёрида Марҳумларнинг руҳи қалтирайди.
Худонинг олдида ўликлар диёри очиқдир, Ҳалокат диёрининг ҳам ёпинчиғи йўқ.
Эгамиз самодан боқар, Инсон зотини У кўриб турар.
У тахт қурган жойидан туриб, Ҳамма ер юзида яшовчиларни кузатар.
У ҳамманинг юрагини яратган, Ҳамманинг ишларини англаган.
Ҳатто Ўлим ва Ҳалокат ҳам Эгамиз нигоҳи остида экан, одамзоднинг қалби Унга ҳеч нарса эмас.