Уларга кулфат кетидан кулфат келтираман, Ўқларимни битта қўймай уларга отаман:
Гуноҳкорлар ўз кўзлари билан ҳалокатларини кўрсинлар. Ўзлари Қодир Худонинг ғазаби шаробини ичсинлар.
Тўғри бўлсам ҳам, мени ёлғончига чиқаришди. Гуноҳсиз бўлсам ҳам тузалмас дардга йўлиққанман.»
Ўқларинг менга санчилди, Қўлларинг устимга босиб тушди.
Қаҳру ғазабинг мени эзиб ташлади, Ваҳималаринг мени адойи тамом қилди.