У айёрларнинг режаларини пучга чиқаради, Шунда уларнинг қўлидан ҳеч нарса келмайди.
У доноларни ўзларининг айёрлиги орқали тутиб олади, Эгриларнинг ниятларини пучга чиқаради.
Оғзидан манфур, ёлғон сўзлар чиқади, Доноликдан, яхши ишлар қилишдан у бош тортади.
Дононинг юраги тилига идрок беради, сўзларини ишончли қилади.