Эртасига Элқана оиласи билан тонг саҳарда туриб, Эгамизга сажда қилишди. Кейин Рамага — уйларига қайтиб келишди. Элқана хотини Ханна билан қовушди. Эгамиз Ханнага марҳамат қилди.
Буқани сўйишгандан кейин, болани Элахнинг олдига олиб келишди.
Кучлиларнинг ёйлари синиб кетади, Ожизлар қувват камарини боғлайди.
“Эй Исроил, йўқ бўлди Ғуруринг сенинг тепаликларингда, Қандай қулаган экан довюраклар!