Hudaý gökleri boşlugyň üstüne ýazýar, ýeri-de hiç zatdan asýar.
Men ýeriň düýbüni tutanymda, sen niredediň? Bilýän bolsaň, aýt hany!
Çünki Ol deňizler üstünde ýeriň düýbüni tutdy hem-de ony suwlaryň üstünde gurdy.
Bir nesil gidip, bir nesil gelýär; emma bu dünýä ebedilik galýar.