Ol belentden ýetdi hem meni aldy Ol meni çuň suwlardan çekip çykardy.
Gündizleri garaňkylyga öwrülip, gündiziň günortany gije dek sermeşip gezýärler.
Olary gorky basýar sil kimin, gijesine tüweleý uçuryp äkidýär.
Eý, Hudaý, meni halas et, çünki suwlar boýnuma ýetdi.
Men öz perýadymdan halys ýadadym, gurap galdy meniň damagym; Hudaýyma garaşa-garaşa gözüm küteldi.
Suwlar depämden aşdy, «Men heläk boldum» diýdim.
Soňra Ýunus balygyň garnyndan öz Hudaýy Rebbe ýüzlenip, şeýle doga okady: «Jebir çekenimde, ýa Reb, çagyrdym Seni. Jogap berdiň maňa. Ölüler diýarynyň goýnundan çagyrdym Seni, eşitdiň Sen nalamy.
Şonda nazaryňdan kowuldym diýdim, ýa Reb, Seniň mukaddes ybadathanaňy ýene nädip görerin diýdim.