«Artık anlayın ki, ben, evet ben Oyum,Benden başka tanrı yoktur!Öldüren de, yaşatan da,Yaralayan da, iyileştiren de benim.Kimse elimden kurtaramaz.
‹Sonsuza dek kraliçe olacağım› diye düşünüyordun,Bunları aklına getirmedin, sonuçlarını düşünmedin.
Ama bu uyarıyı dinlemezseniz,Gururunuz yüzünden ağlayacağım gizlice,Gözlerim acı acı gözyaşı dökecek,Gözyaşlarım sel gibi akacak.Çünkü RABbin sürüsü sürgüne gönderilecek.
Krala ve ana kraliçeye söyle:«Tahtlarınızdan inin,Çünkü görkemli taçlarınız başınızdan düştü.»
Ölene yas tutanı avutmak için kimse onunla yemek yemeyecek. Anne babasını yitirene kimse avunç kâsesini sunmayacak.
Geceleyin acı acı ağlıyor,Yanaklarında gözyaşı;Avutan tek kişi bile yokBunca oynaşı arasında.Dostları ona hainlik etti,Düşman oldu.
Hasımları başa geçti, düşmanları rahat içinde.Çok isyan ettiği için RAB ona acı çektiriyor,Yavruları hasımlarının gözü önünde sürgüne gitti.
Yaptığın ahlaksızlık seni kirletti.Seni temizlemek istedim,Ama sen pisliğinden temizlenmek istemedin.Sana karşı öfkem yatışıncaya dekPisliğinden temizlenmeyeceksin.
«Keşke bugün sen de esenliğe giden yolu bilseydin» dedi. «Ama şimdilik bu senin gözlerinden gizlendi.