Yeruşalimi güçlü krallar yönetti. Fıratın batı yakasındaki bütün bölgede egemenlik sürdüler. Oradaki halktan vergi topladılar.
Siyon'un kapıları ah çekip yas tutacak;Kent, yerde oturan,Terk edilmiş bir kadın gibi olacak.
«Ey şimdi güvenlikte yaşayan zevk düşkünü,İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok;Hiç dul kalmayacak,Evlat acısı görmeyeceğim› diyorsun.Dinle şimdi:
Bir gün içinde ikisi birden başına gelecek:Çok sayıda büyüye, etkili muskalarına karşınHem dul kalacak,Hem evlat acısını alabildiğine yaşayacaksın.
Oysa Siyon, «RAB beni terk etti,Rab beni unuttu» diyordu.
O zaman içinden,‹Kim doğurdu bunları bana?› diyeceksin,‹Çocuklarımı yitirmiştim, doğuramıyordum.Sürgüne gönderilmiş, dışlanmıştım.Öyleyse bunları kim büyüttü?Yapayalnız kalmıştım,Nereden çıkıp geldi bunlar?»
«Korkma, ayıplanmayacaksın,Utanma, aşağılanmayacaksın.Unutacaksın gençliğinde yaşadığın utancı,Dulluk ayıbını artık anmayacaksın.
Yahuda kentlerinde, Yeruşalim sokaklarında sevinç ve neşe sesine, gelin güvey sesine son vereceğim; ülke viraneye dönecek.
Köleler üstümüzde saltanat sürüyor,Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Şafan oğlu Ahikam oğlu Gedalya onlara ve adamlarına ant içerek, «Kildanilere kulluk etmekten korkmayın» dedi, «Ülkeye yerleşip Babil Kralına hizmet edin. Böylesi sizin için daha iyi olur.
Kendini yücelttiği, sefahate verdiği oranda Istırap ve keder verin ona. Çünkü içinden diyor ki, ‹Tahtında oturan bir kraliçeyim, dul değilim. Asla yas tutmayacağım!›