Пилат бернәрсә дә эшли алмавын, хәтта чуалыш чыгу мѳмкинлеген күреп, су китерергә кушты һәм халык алдында кулларын юды.– Бу Кешенең үлемендә минем гаебем юк, моңа сез җаваплы! – диде ул.
– Әмма ни начарлык эшләгән соң Ул? – диде Пилат.Ләкин алар тагын да кѳчлерәк тавыш белән:– Аны хачка кадакла! – дип кычкырдылар.
– Без бу Кешене халкыбызны аздыручы дип таптык. Ул Үзен Мәсих, Патша дип атый һәм кайсарга салым түләүне тыя, – дип гаепли башладылар.
Пилат исә баш руханиларга һәм халык тѳркеменә:– Мин бу Кешене гаепләрлек бер сәбәп тә күрмим, – диде.
Пилат Аннан:– Нәрсә ул – хакыйкать? – дип сорады.Шуннан соң ул яңадан яһүдләр янына чыгып:– Мин Аны гаепләрлек бер сәбәп тә күрмим, – диде. –
Пилат, янә чыгып, халыкка әйтте:– Карагыз, Аңарда бернинди гаеп тапмавымны белдерү ѳчен Аны сезнең янга чыгарам.