Книга От Луки Cтих 52 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

От Луки Яңа Гаһед

Яңа Гаһед

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

Откровение

← Предыдущая

От Луки

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Ул кѳннәрдә Август кайсар тарафыннан бѳтен Рим империясендәге бар кешеләрне исемлеккә теркәргә дигән боерык бирелде.

Бу теркәү беренче тапкыр уздырылды. Ул вакытта Сурия ѳлкәсе белән Күрини идарә итә иде.

Язылу ѳчен һәркем үз нәселе шәһәренә китте.

Йосыф та Гәлиләядәге Насара шәһәреннән Яһүдиягә, Давыт шәһәренә, Бәйтлехемгә китте, чѳнки Йосыф Давыт нәселеннән иде.

Йосыф исемлеккә теркәлергә үзенә ярәшелгән Мәрьям белән бергә барды. Мәрьям авырлы иде.

Алар Бәйтлехемдә булганда Мәрьямнең бала табар вакыты җитте.

Мәрьям үзенең беренче Баласын – Ир Баланы тудырды. Ул Аны биләде һәм утлыкка салды, чѳнки аларга кунак йортында урын булмады.

Ул тирәләрдә шул тѳнне берничә кѳтүче кырда сарык кѳтүе саклый иде.

Алар алдында Раббының бер фәрештәсе пәйда булды, һәм алар булган урын Раббының даныннан балкып китте. Кѳтүчеләр бик нык куркып калдылар.

Фәрештә исә аларга әйтте:– Курыкмагыз! Мин сезгә куанычлы хәбәр – бѳтен халык ѳчен зур шатлык алып килдем:

бүген Давыт шәһәрендә сезнең ѳчен Коткаручы туды. Ул – Мәсих, Раббы!

Менә сезгә билге: сез Баланы табарсыз. Ул биләүгә биләнгән булыр һәм утлыкта ятар.

Кинәт фәрештә янында күп санлы күк фәрештәләре гаскәре күренде, һәм алар:

– Күкләрдәге Аллаһыга дан!Аллаһы илтифат күрсәткән кешеләргә җирдә иминлек! –дип Аллаһыны данладылар.

Фәрештәләр күккә күтәрелгәннән соң, кѳтүчеләр бер-берсенә:– Әйдәгез, Бәйтлехемгә барыйк, Раббы әйткән анда булган хәлне барып күрик, – диештеләр.

Алар ашыгып Бәйтлехемгә килделәр һәм анда Мәрьям белән Йосыфны һәм утлыкта яткан Баланы таптылар.

Баланы күргәч, бу Бала хакында үзләренә хәбәр ителгәнне аларга сѳйләп бирделәр.

Кѳтүчеләр сѳйләгәнне ишеткән кешеләр барысы да хәйран калдылар.

Мәрьям исә боларның һәммәсен күңеленә салып куйды һәм шул хакта уйлап йѳрде.

Ишеткән һәм күргән барлык нәрсәләр ѳчен Аллаһыны данлап һәм мактап, кѳтүчеләр кѳтүләре янына кайттылар. Барысы да фәрештә әйткәнчә булды.

Сигез кѳннән соң, Баланы сѳннәткә утырту вакыты җиткәч, Аңа Гайсә дигән исем куштылар. Анасы Мәрьям балага узганчы ук фәрештә Аңа шушы исемне кушкан иде.

Муса кануны буенча пакьләнү йоласын башкару вакыты җиткәч, Мәрьям белән Йосыф, Раббы алдына китерү ѳчен, Баланы Иерусалимга алып бардылар.

Чѳнки Раббының канунында: «Ана карыныннан беренче булып туган һәр ир бала Раббыга багышланырга тиеш», – дип язылган.

Шулай ук алар, Раббының кануны буенча, корбан китерү ѳчен: «ике урман күгәрченен яки ике күгәрчен баласын» бирү ѳчен дә бардылар.

Ул вакытта Иерусалимда Шимун атлы тәкъва һәм диндар бер кеше бар иде. Ул Исраилгә юаныч килүен кѳтеп яши, аңарда Изге Рух иде.

Изге Рух аңа: «Раббының Мәсихен күрмичә үлмәячәксең», – дип әйткән булган.

Изге Рухның кушуы буенча, Шимун Аллаһы Йортына килде. Балага карата Муса кануны кушканны башкару ѳчен әти-әнисе нарасый Гайсәне Аллаһы Йортына алып килгәч,

Шимун сабый Баланы кулларына алды һәм Аллаһыны данлап әйтте:

– Хәзер инде, Хѳкемдар, үтәп вәгъдәңне,иминлектә җибәрәсең колыңны.

Барлык халыклар күреп торгандаҮзең әзерләп куйган котылуны,Мәҗүсиләрне яктыртачак,Исраилне, Синең халкыңныданлыклы итәчәк яктылыкныкүрде күзләрем.

Гайсәнең атасы һәм анасы Шимунның Бала хакында әйткән сүзләрен гаҗәпләнеп тыңлап тордылар.

Шимун аларны фатихалады һәм Баланың анасы Мәрьямгә әйтте:– Бу Бала Исраилдә күпләрнең егылуына һәм күтәрелүенә сәбәп булсын ѳчен һәм билге итеп сайланган. Бу билгене кире кагарлар.

Шуның аркылы күпләрнең күңелләрендәге уйлары ачылыр. Һәм синең үзеңнең күңелеңә кылыч белән кадаган кебек булыр.

Анда Ашер ыруыннан Пенуил кызы Ханна да бар иде. Ханна – пәйгамбәр һәм бик карт иде. Ул, кияүгә чыккач, ире белән җиде ел яшәп,

тол калган, һәм аңа хәзер сиксән дүрт яшь иде. Ул, һәрвакыт ураза тотып һәм дога кылып, Аллаһы Йортында кѳне-тѳне Аллаһыга хезмәт итә иде.

Ханна, нәкъ шул вакытта, алар янына килеп, Аллаһыга шѳкрана кылды һәм Иерусалимның азат ителүен кѳтеп торучы кешеләрнең барысына да Бала хакында сѳйләде.

Раббы кануны буенча башкарырга тиеш булганны үтәп бетергәннән соң, Йосыф белән Мәрьям үзләре яшәгән шәһәргә, Гәлиләядәге Насарага кайтып киттеләр.

Бала исә үсә, ныгый һәм зирәк акыл белән тула иде. Аллаһының фатихасы Аның ѳстендә булды.

Һәр елны Гайсәнең әти-әнисе Иерусалимга Коткарылу бәйрәменә баралар иде.

Гайсә унике яшьлек вакытта, алар гадәттәгечә Иерусалим шәһәренә бәйрәмгә килделәр.

Бәйрәм кѳннәре үткәч, Йосыф белән Мәрьям кайтыр юлга чыктылар. Яшүсмер Гайсә исә Иерусалимда калды, ә әти-әнисе бу турыда белмәделәр.

Алар Аны, башка юлчылар белән бергә бара, дип уйладылар. Бер кѳнлек юл үткәннән соң, Аны кардәшләре һәм таныш-белешләре арасыннан эзли башладылар.

Һәм, таба алмагач, Гайсәне эзләп, кире Иерусалимга килделәр.

Ѳч кѳннән соң Аны Аллаһы Йортында таптылар. Ул яһүд укытучылары арасында аларны тыңлап һәм сораулар биреп утыра иде.

Гайсәне ишеткәннәрнең барысы да Аның тирән акылына, Аның җавапларына хәйран калганнар.

Аны күреп, әтисе-әнисе бик гаҗәпләнде. Әнисе:– Улым, ни ѳчен Син безнең белән шулай эшләдең? Без әтиең белән Сине эзләдек, бик борчылдык, – диде.

Гайсә аларга:– Сез мине нигә эзләдегез? Атам Йортында булырга тиешлегемне белмәдегезме әллә? – дип әйтте.

Ләкин алар Ул әйткән сүзләрне аңламадылар.

Гайсә алар белән бергә Насарага кайтты һәм әти-әнисенә итагатьле булды. Әнисе Мәрьям бу хәлләрнең барысын да күңелендә саклады.

Гайсә исә үсте, акыл җыйды, Аллаһыга да, кешеләргә дә бик ошый иде.

Параллельные места

От Луки 2:40

Бала исә үсә, ныгый һәм зирәк акыл белән тула иде. Аллаһының фатихасы Аның ѳстендә булды.

← Предыдущая

От Луки

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Выбор основного перевода