Ҳанӯз он ду мард дур нарафта, якчанд кас ба пеши Исо мардеро оварданд, ки аз сабаби дев доштанаш, гунг буд.
Исо ба ӯ гуфт: «Эй зан, туро имонат шифо дод! Рав ва дар амон бошу саломат гард!»
Вале Исо ба зан гуфт: «Туро имонат наҷот додааст. Рав ва дар амон бош!»
Баъд ба он мард гуфт: «Бархезу бирав, туро имонат шифо дод».