Вақте ки дуо мекунед ба одамони дурӯя монанд нашавед! Онҳо дар ибодатхонаю чорраҳаҳо истода дуо хонданро дӯст медоранд, то ки ҳама онҳоро бинанд. Ба ростӣ ба шумо мегӯям, онҳо аллакай мукофоти худро гирифтаанд.
Пас шумо ин тавр бояд дуо кунед:Эй Падари мо, ки дар осмон ҳастӣ,Шаъну шараф бод ба номи муқаддаси Ту.