Ин зан атрро ба танам рехта Маро ба гӯронидан тайёр кард.
Петрус бошад, ҳамон замон ба сӯи қабр давида, ба даруни он нигоҳ кард, лекин танҳо кафани холиро диду аз ин ҳодиса ҳайрон шуда, ба хона баргашт.
Мурда, ки дасту пойҳояш бо кафану рӯяш бо рӯймол печонда шуда буд, аз қабр баромад. Исо ба онҳо гуфт: «Дасту пойҳои ӯро кушоед, ки роҳ равад!»
Ӯ хам шуда кафанро дид, вале ба даруни қабр надаромад.
матое, ки дар сари Исо буд, на бо кафан, балки дар каноре ҷудо печонда шудааст.