Денгизлени тавушун, шоланы толкъунларыны тавушун, халкъланы баш гётеривюн енгип болагъан!
Алатолпанны шыплыкъгъа айландырып къойду Ол, толкъунлар да тынып къалды.
Иса олагъа: – Гьей имандан языкълар, мунча неге къоркъасыз? – дей. Сонг туруп, елни ва кёлню гьалекленгенин токътата. Бир шыплыкъ болуп къала.