Тербенип, чайкъалып йиберди ер, тавланы кюрчюлери де къартыллап, йылышып гетди; неге тюгюл де къазапланды Аллагь.
Кёклерде Раббибиз кёк кёкюрегендей сёйледи, Аллагьу-Тааланы тавушу да чыкъды.
Ону яшмынлары дюньяны шавлаландырып къоя. Шону гёрюп, ер юзю титиреп йибере.
Сени зор гючлю тавушунгдан, къачып таялар шолар, кёк кёкюрев тавушунгдан тез гетип токътайлар.