Шо заман Ол олагъа оьтесиз ачувланып сёйлер, къазапланып йиберип, оланы булай айтып тамашагъа къалдырып къояр:
Яллайгъан очакъдай этип къоярсан къазаплангъан заманынгда Сен оланы; къазапланып йиберип, Раббибиз дагъытып къояр оланы, ялын да ютуп къояр оланы.
Халкълагъа булай деп айтыгъыз чы: «Гьакимлик этер Раббибиз! Къаттыдыр, гьеч тербенмес дагъы дюнья. Тюз кюйде дуван этер халкълагъа Ол».
Сююнюп къалсын дагъы кёклер, къуванып къалсын дагъы ер де. Къавгъалап турсун дагъы денгиз де, шону ичиндеги бары зат да.
Сююнюп къалсын дагъы авлакъ, шондагъы бары зат да. Къуванып къалажакъ Раббибизни алдында агъачлыкъдагъы бары тереклер де. Неге тюгюл де, геле тура, ер юзюне дуван этме геле тура. Адилли кюйде дуван этер аламгъа, халкълагъа да гьакъ гертилигине гёре дуван этер Ол.
Сююнюп къалсын дагъы авлакъ, шондагъы бары зат да. Къуванып къалажакъ Раббибизни алдында агъачлыкъдагъы бары тереклер де. Неге тюгюл де, геле тура, ер юзюне дуван этме геле тура. Адилли кюйде дуван этер аламгъа, халкълагъа да гьакъ гертилигине гёре дуван этер Ол.
Бу сёзлени айтып битгендокъ, Иса оланы гёз алдында кёкге гётериле ва Ону бир булут алып гете.
Элчилер оьрге багъып Ону кёкге чыгъагъан кююне къарап турагъанда, оланы алдына бирден акъ опуракълар гийген эки адам гелип токътай.
Олар: – Гьей галилеялылар! Мунда кёкге къарап негер токътагъансыз? Сизин яныгъыздан кёкге гётерилген бу Иса, сиз гёреген кюйде кёкге нечик гётерилди буса, шолай къайтып да гележек, – дейлер.
Иса: – Къара чы, Мен тез гележекмен! Мен оьзюм булан савгъатлар ва такъсырлавлар алып гележекмен ва гьар кимге этген ишине гёре тийишлисин бережекмен.