Гьар ким ювугъуна ялгъанны сёйлей; авзулары яревке, ачыкъдан алдатып сёйлей.
Ялгъан савгъатлар булан умут этдиреген адам янгурсуз булутлар, еллер йимикдир.
Садагъа этеген заманда, халкъны алдында макътав къазанмакъ учун, экиюзлю адамлар синагогларда да, орамларда да этеген кюйде, гьогьой этип айланма тарыкъ тюгюл. Гертисин сёйлеймен сизге: олар тийишлисин алгъандыр.
Сизге айтаман: О шоссагьат кёмек этежек. Амма Мен, Инсанны Уланы, гелген заманда, ер юзюнде иман табажакъманмы экен?
Фарисей эретуруп, оьз-оьзюне булай дуа эте: «Я Аллагь! Мен башгъа адамлар йимик талавурчу, гишини хатирин къалдырагъанлардан, зиначы яда шу ясакъчы йимик тюгюлюм учун Сагъа шюкюрлюк этемен.