Шо агьвалатлардан сонг бираз заман оьтюп, Ибрайимге Раббибиз бир гьайран гёрюнюш гёрсете. О Раббибизни булай сёзлерин эшите: – Къоркъма, Ибрайим, Мен сени Къалкъанынгман. Сагъа уллу савгъат берилежек.
Ата-бабаларыгъыз пайхаммарланы къайсын гьызарламагъан? Олар Муъминни гележегин алданокъ билдиргенлени де оьлтюргенлер. Сиз де гьали Ону Оьзюне хыянатлыкъ этгенсиз ва оьлтюргенсиз.
Алда пайхаммарланы оьлтюргени йимик, бир-бир ягьудилер Раббибиз Исаны оьлтюрдюлер, гьали буса бизин къувалап чыгъардылар. Аллагь олагъа рази тюгюл ва олар бютюн инсанланы душманлары.
Иманыны яхшылыгъындан олар пачалыкълардан уьст гелдилер, адилликни болдурдулар, ваъда этилген затланы алдылар, арсланкъапланланы авзуларын япдылар,
Гючлю отланы сёндюрдюлер, къылычдан къутулдулар. Оланы гючсюзлюгю гючге айланды, олар урушларда гючлю болдулар ва тыш уьлкели асгерлени къуваладылар.
Къатынлар оьлюмден тирилген къардашларын къайтарып алдылар. Оьзгелени оьлюп къалгъанча къыйнай эдилер. Амма яхшы яшавда тирилмек учун, олар азатлыкъны гери урдулар.
Бирлерин мысгъылладылар, оьзгелерин къамучу булан тюйдюлер. Оьзгелери, шынжырлар булан да бугъавланып, туснакълагъа ташлангъан эдилер.
Бирлерин таш урушгъа тутдулар, башгъаларын бичип эки бёлдюлер, бирдагъыларын къылыч булан оьлтюрдюлер. Оьзгелери уьстюне къой ва эчки терилер де къаплап айландылар, тарчыкълыкъгъа тарыдылар, азап гёрдюлер ва хорландылар.
Шо адамлагъа бютюн дюнья лайыкълы болмаса да, олар дангылларда, тавларда, анакъларда ва къакъаларда айлана къалдылар!
Къардашларым, Раббибизни атындан сёйлеген пайхаммарлар азап чегивюнде гёрсетген чыдамлыгъындан уьлгю алыгъыз.