О заман Иса, Петерге бурулуп: – Менден ари тай, иблис! Сен Мени ёлумну къыркъып токътагъансан. Сени Аллагь сюеген затлар тюгюл, инсан сюеген затлар ойлашдыра! – дей.
Сыйлы Язывларда Оьзюню гьакъында язылгъаны йимик, Мен, Инсанны Уланы, оьлме герекмен. Амма Инсанны Уланына хыянатлыкъ этген адамны гьалына адаршай! О адам анадан тувмай къалгъан буса яхшы эди! – дей Иса.
Сизин арагъыздан иманда мекенли токъташгъанларыгъыз белгили болсун учун, арагъызда башгъачалай ойлашагъанлар да болмагъа герек.